در داخل شهر روانسر و در جوار گورستان محل ، گوردخمه ای به طرف شرق و ارتفاع 35 متری از سطح قبرستان در سینه کوه کنده شده است. قسمت تسطیح شده شامل یک دیوار عمودی به عرض 3 متر و ارتفاعی در حدود 30/2 متر است

    بخش فوقانی این فضای ایوان مانند به عمق 10 سانتی متر و در قسمت تحتانی  در حدود 81 سانتی متر می‌باشد . در دیوار انتهایی این ایوان ، قابی مستطیل شکل به عمق 20 سانتی متر ایجاد شده که در حقیقت قاب ورودی گوردخمه محسوب می شود.  این ورودی به ابعاد 70*92 سانتی‌متر است که به اتاقکی تقریباً مربع شکل منتهی می شود. با توجه به سوراخ هایی که در دو طرف ورودی ایجاد شده به نظر می رسد که این گوردخمه دارای درگاهی بوده است. اتاق این گوردخمه به طول 43/2 متر و عرض 2 متر و ارتفاع 64/1 متر می باشد .

   کف این اتاق فاقد هرگونه پستی و بلندی بوده و سقف آن مسطح است و در چهار جهت که به دیوار ختم می شود با دیوار به شکل قوس هایی نا منظم ارتباط پیدا کرده ، بطوریکه  به سقف حالتی قوسی شکل داده است .

   در سمت راست مدخل ورودی دخمه ، نقوشی حجاری شده است . وضعیت نامناسب نقش برجسته امکان هر گونه توصیف قابل ذکری را نمی دهد اما با دقت زیاد می تون چهار تصویر در روی سطح تسطیح شده تشخیص داد .

         ۱-روشن تر از همه شکل تقریبی یک متوازی الاضلاع است که ردیف های موازی آن  را به 13 قسمت تقسم می          کند و از وسط تصویر به شکل مورب تا قسمت راست پائین نقش ادامه می یابد .

        ۲-در حد فاصل تصویر متوازی الاضلاع و در ورودی بخش از نیم رخ یک شخص که شیء را به صورت عمودی در           دست نگه داشته به چشم می خورد .

         ۳ ـ سومین نقش در بالای متوازی الاضلاع و درست در وسط کادر قرار گرفته است . که تصویر انسان بالداری           می باشد که پشت به در ورودی مقبره ایستاده است .

        ۴ـ دو صفحه مدور سمت راست نقش بالدار را می توان به عنوان چهارمین تصویر محسوب کرد .

       با توجه به نقوش حجاری شده در نمای این گوردخمه می توان آن را به دوره هخامنشی نسبت داد .